Een nieuwe lente, een nieuw geluid. Het is zowat het meest onnozele spreekwoord dat ik ken. Want welk geluid is er anders dan het jaar ervoor? Een of andere vreemde vogel die plots weer vrolijk fluit? Het gras dat hoorbaar weer groeit? Het getik van vallende takken van de rotkauwen die hun nest in de schoorsteen bouwen? Of het geluid van de schoorsteenveger die – stevig vloekend – een paar weken later nog maar eens een paar emmers takken naar beneden haalt? Geen idee.

En toch, toch heb ik het ooit meegemaakt. Precies vier jaar geleden mocht ik op de eerste dag van de lente naar huis, klaar voor een nieuw begin. Het geluid was nog altijd hetzelfde. Maar er was veel veranderd. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Leven. Gewoon leven. De dingen doen die ik al altijd al wilde. Uit iets slechts mag ook wel iets goeds komen.

De rem op “voluit durven gaan” is er heel lang gebleven. Dromen is goed, maar de angst bleef altijd de kop opsteken. Wat met de toekomst? Want veel garanties kreeg ik niet, die 21ste maart. En dus leefde ik in het nu. Elke dag is een cadeautje, nog altijd trouwens, maar ik leefde echt van dag tot dag. Beetje bij beetje ging het beter. Niet durven dromen van morgen, werd volgende week, volgende maand, volgend jaar. Akkoord, dat laatste vooral zo vanaf oktober, omdat “volgend jaar” dan maar een maand of drie verwijderd was. Dat moest wel lukken.

Tijdens mijn vorige controle, eind 2014, zei de oncoloog zo terloops dat de kans op terugval heel erg gedaald is. Neen, niet naar nul procent. Geen idee of dat ooit nog kan. Maar ook geen 50/50-verhaal meer. En dat was nieuw. Ondertussen al een tijdje in een ander leven gestapt. Met een lieve vriendin en twee schatten van pluskindjes. Vernieuwing is leuk, zeker nu ik er zelf voor kan kiezen. Een beetje aanpassen, dat wel. Net als een kat is mijn leven op zijn pootjes gevallen. En als een kat 7 levens heeft, dan heb ik nog heel wat te gaan. Niet alles zal altijd rozengeur en maneschijn zijn. Nog zo een onnozel spreekwoord trouwens. Veel hangt af van hoe je het allemaal bekijkt. De blutsen met de builen pakken, zeggen ze hier. Elk nadeel hep zijn voordeel, zegt Cruiff.

Een nieuw begin brengt altijd spanning, verwachting en misschien zelfs angst met zich mee. Elk nieuw begin komt uit het einde van een ander begin. Is verandering en vernieuwing slecht? Neen, dingen veranderen niet, mensen veranderen. En vernieuwing is meestal het resultaat van mensen die leren. A change will do you good.