Ik moet je waarschuwen. Dit wordt een beetje een smakeloze post. Zoals een te mager varkentje aan het spit? Zoiets ja.

Al enkele dagen terug van een uitstapje. Naar Rouen. Niet zo super veel te zien. Kerken, dat wel. En Jeanne d’Arc is er op de brandstapel beland.  Enkele enthousiaste Roueneese stadsarbeiders moesten in de jaren 1800 een nieuw marktplein fabriceren. En vonden er iets dat leek op verbrande grond, geblakerde kolen incluis, onder het oude plaveisel. Daar zou het gebeurd zijn. Kan niet anders. Ofwel waren ze even vergeten dat de lokale toneelvereniging “Rouen en Avant” er enkele jaren eerder een varkentje aan het spit organiseerde. Kan gebeuren. Op de Vieux Marché staat er zelfs een bordje. Koddig. En handig. Zo konden ze een kwart van het plein onaangeroerd laten liggen. De sloebers.

Nu zou je denken, zo een historische gebeurtenis, dat zal alginder wel ferm uitgemolken worden. Niets van. Twee musea. Het eerste met wassen poppen. Op zijn Frans. Gefronste wenkbrauwen. Jawel, het was even leuk als het klinkt. Ooit moet het wel populair zijn geweest. Toen Mireille Mathieu nog succesvol was, en de varkentjes nog konden spreken. Voor ze aan het spit belandden natuurlijk. Je had het over twee? Er was nog een toren. Van een kasteel dat jammer genoeg verdwenen is. De maquette zag er indrukwekkend uit. Daarin zou ze ooit gevangen gezeten hebben. Enkele paneeltjes aan de muur. Oude stenen. Alweer € 1,50 lichter.

Het is toch niet zo smakeloos geworden als ik vooraf dacht. Gelukkig sprak ik niet over het Heineken-monopolie dat Rouen onveilig maakt. Al dat gebazel over varkentjes aan het spit. Je zou er honger van krijgen. Vlaamse zenders. Die kunnen nog smakeloos uit de hoek komen. Dit weekend grote tv-première. A Perfect Getaway. Over een moordenaar op een eiland. Die alles aan gort schiet wat hij tegen komt. Amper één week na de gebeurtenis van het jaar. Smakeloos? Smakeloos!