Het is niet altijd gemakkelijk, in de Westhoek. Kalm en rustig. Dat zeker. Vooral op een doorsnee namiddag, zonder grote evenementen, geen doortocht van een of andere koers.  Door wat verloren wegenwerken nieuwe hoekjes leren kennen, altijd fun. Elk nadeel hep z’n voordeel.

Maar ik dwaal af. Tijdens één van mijn ontdekkingstochten belandde ik op een typisch Westhoek-plein. De soldaat op de markt begroet de bezoekers in stilte vanop zijn sokkel. Het hoofd wat in de nek geduwd. Met een trenchcoat en ronde helm beschermd tegen het schuchtere lentezonnetje.  En een terras van een café, laat het ons ‘De Vrede’ noemen, zotter moet het niet worden.

Er is echter iets vreemds aan de hand. De markt is verscheurd door een breuk in de tijd. De ene kant van de kerktoren is een kwartier voor op de andere. Zo wordt het moeilijk natuurlijk. Belangrijke ontmoetingen die nooit zullen plaatsvinden. Grote misverstanden. Want een kwartier is een kwartier.

Mijn auto stond geparkeerd ergens op de snijlijn van de twee tijdszones. Daar waar volgens Einstein een zwart gat zou moeten ontstaan. Geen zwart gat, jammer, wel een blauwe zone. En de parkeerschijftijd loopt ten einde. Domdomdom. Twee keer raden wie er fluks de markt komt opgewandeld? Het hoofd wat in de nek geduwd? Met een zonnebril en pet beschermd tegen het schuchtere lentezonnetje? Fototoestel en zwart bakje in de hand? Bingo. Even fluks naar de auto stappen. Mijn tijd was om. Maar welke tijd? Op deze markt gelden wel twee tijdszones, mevrouw… En volgens één ervan heb ik nog 5 minuten te gaan… Vraag me niet hoe laat het dan precies was. In ieder geval niet tè laat. Elk nadeel hep z’n voordeel 😉

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=gFj0RfZb6iM]

Nintendo is bezig met de opvolger van de Wii. Codenaam: Project Café. Geen Wii voor mij. Wel een Atari 2600, meer dan genoeg. Old school gaming. Toch een leuke codenaam. Ongetwijfeld zit er een Vlaming in het team. Misschien zelfs een West-Vlaming of Westhoeker. Wie anders komt er op zo een geniale titel?

In mijn Project Café zou Kerelsbier centraal staan. Het meest onderschatte bier van de Westhoek, West-Vlaanderen, Vlaanderen, België en het Noordelijk halfrond. Lekker. Straf. Een ferme kadee. Zoals ik. Groot was mijn verbazing toen ik vanmiddag in Cassel was. Net over de Schreve. Het Kerelshof siert er de Grote Markt. Met reclame van Sas.  Iemand anders had dus al het lumineuze idee. Jammer dat het café gesloten was. Ongetwijfeld is de uitbater de opvolger van de Wii aan het uitdenken.

Dan toch maar het Musée de Flandre bezocht. De tijdelijke tentoonstelling Aan de poorten van de chaos, rond WO1, loont de moeite. Foch nog eens tegengekomen, je weet wel, die van de Slag om de Kemmelberg van april 1918. Klein, gezellig, op zijn Frans. Maar toch, ze zijn hun geweren in stelling aan het brengen. Klaar voor ’14-’18. Goed bezig, die Fransen. De ‘normale’ exposition mag er ook wel zijn. Wel heel erg gebaseerd op schilderijen. Niets op tegen. Maar ik had eerder het gevoel dat de thema’s gekozen waren omdat ze toevallig werken met die onderwerpen in hun bezit hebben. Het kan aan mij liggen.

Kijk, met behulp van origineel geschilderde decoraties en excentrieke voorwerpen zoals een Britse motorfiets uit 1915 of de schilderijen van William Orpen (1878-1931) en van Christopher R.W. Nevinson (1889-1946), op een andere manier naar de 1e Wereldoorlog door middel van een onbegrepen plan uit de geschiedenis, nl.: de ontwikkeling van indrukwekkende logistieke activiteiten achter de frontlinies in Vlaanderen.

Met de inrichting van kwartieren voor Franse en Britse generaals in de periode van oktober 1914 tot november 1917, wordt Cassel het zenuwcentrum van de geallieerde strijdkrachten. Achter het front bevindt zich het centrum van waaruit alle troepenbewegingen gecoördineerd worden: de aankomst van de troepen, de voorbereidingen en vervolgens het ten strijde trekken, de goederenbevoorrading hetzij ten aanzien van de wapens hetzij ten aanzien van de munitie, de repatriëring en de behandeling van de talrijke gewonden…

Dit gebied van wankele vrede is eveneens de plaats waar de soldaten uitrusten en weer op krachten komen alvorens weer naar de hel van de loopgraven te gaan.
bron: www.1418herdacht.be