Soms word je zo ver terug met je neus op de feiten gedrukt, dat het niet meer grappig is. Een tijdje geleden kochten we een huisje. Fijn! Maar daar hadden we wel een lening voor nodig. Geen probleem! Toch niet de eerste keer dat we bij Argenta langsgingen. Een hoop over en weer gebel en gemail later, toch uiteindelijk de centjes bij de notaris gekregen. Minder dan we wilden en allemaal nogal chaotisch, maar dat is een verhaal apart. Een schuldsaldoverzekering leek me wel aan de orde. Geen probleem! Toch niet de eerste keer dat we bij Argenta langsgingen. Tot vorige week een aangetekende brief in de bus zat.

“Geachte cliënt

U hebt bij Argenta Assuranties een schuldsaldoverzekering aangevraagd. Wij danken u daarvoor van harte.

Bij uw aanvraag hebt u een medisch dossier ingediend. Op basis daarvan zijn wij genoodzaakt uw aanvraag te weigeren. De reden daarvoor is antecedent van GIST (16 cm)

Met vriendelijke groeten”

Een behoorlijke kaakslag. Niet dat ik wil ontkennen dat dit gebeurd is. Maar het is wel ondertussen 5 jaar geleden. De dokter had het over “genezen verklaard”. Blijkbaar had ik het bij het verkeerde eind. En word ik nog eens gestraft voor iets waar ik ook niet voor gekozen heb, en waar ik al helemaal niets aan kan doen.

Blijkbaar baseren ze zich op studies, en op percentages, om alles te evalueren. De gemiddelde kansberekening dus. En hoewel mijn prognoses schitterend zijn, word ik herleid tot een procent-geval. Sta je overal te pronken in je blote bast met een Kalsjnikov in je handen op foto’s met IS-slogans, geen probleem voor Argenta. Zolang je natuurlijk niets ingevuld hebt bij “gevaarlijke hobby’s”. Ik vermoed zelfs dat de gemiddelde seriemoordenaar meer kans maakt om een schuldsaldoverzekering te krijgen dan ik. Brave sukkel uit de Westhoek. Die toevallig eens iets heeft voorgehad.

“Amper 0,7 procent van de aanvragen voor schuldsaldoverzekeringen van chronisch zieken wordt geweigerd, en het aantal weigeringen is de laatste jaren nog afgenomen, omdat de verzekeringsmaatschappijen inspanningen hebben gedaan om zoveel mogelijk risico’s te aanvaarden. Maar de risico’s variëren, en in functie van het risicoprofiel zijn bijpremies mogelijk. Die kunnen hoog oplopen.“

Aldus Assuralia. Ze houden precies wel van procenten, die mannen. En risicoprofielen. Plots ben ik bijna staatsgevaarlijk. Na een kanker te krijgen die maar 150 mensen per jaar treft in België, behoor ik nu ook tot de “amper” 0,7% die geen verzekering kan krijgen. Ik denk dat ik meer kans heb om de Lotto te winnen, al was de laatste trekking ook niet voor mij weggelegd. Weer geen geluk dus.

Zoals je wel kan merken stoort het me gigantisch. Als het op betalen aankomt, ben ik goed genoeg. Ook voor Argenta. Maar iets krijgen? Neen, daar stopt het voor hen. Want ja, mijn risico he. Eventjes het “Ethisch Handvest” van Argenta erop nageslagen.

• Argenta wil op een maatschappelijk verantwoorde wijze ondernemen. Onze activiteiten moeten de hele samenleving ten goede komen.
  Behalve iemand die ooit kanker had blijkbaar.
• Argenta wil tegenover u een onberispelijke houding aannemen.
  Behalve de “Geachte cliënt”, nog zonder gepersonaliseerde aanspreking, maar kom, en de “met vriendelijke groeten”, kwam het nogal koel en afstandelijk over. En dan nog enkel via een aangetekende brief, niemand over gehoord. Kan aan mij liggen.
• Argenta wil al zijn cliënten voorkomend behandelen. Als u bij ons een krediet aanvraagt, solvabel bent en voldoet aan alle interne kredietvoorwaarden, zult u dat toegekend krijgen.
  Blijkbaar geldt dit niet voor schuldsaldoverzekeringen. Ik heb me nog nooit zo klein gevoeld als het moment dat ik die brief las. Voorkomend? Niet direct neen.
• Argenta respecteert de grondprincipes van de universele mensenrechten zoals ze geformuleerd staan in de universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Argenta steunt het recht op gelijke kansen en niet-discriminatie.
  Echt gelijke kansen krijg ik toch precies niet. Discriminatie is een groot woord. Maar mag ik me toch eventjes gediscrimineerd voelen nu?
• Als cliënt mag u van ons redelijkheid en menselijkheid verwachten. Maar krijgen is iets anders.

Allemaal schoon op papier. Maar daar blijft het in mijn geval bij. In plaats van een IS-strijder ben ik voor Argenta een WAS-strijder. Moedig gedaan, heer Gombeir, maar toch ben je voor ons voltooid verleden tijd. Jij hebt wat ons betreft geen recht op dromen, op een toekomst, op een normaal leven. Wij zullen er je wel op tijd op wijzen dat je leven voor ons niets meer waard is, want onverzekerbaar. Bedankt.

Maar je hebt toch helemaal geen schuldsaldoverzekering nodig, heer Gombeir, om een lening te krijgen? Klopt. Maar daar gaat het eigenlijk niet om. Ik wil er gewoon één. Niet in het minst om de mensen die ik graag zie te beschermen. Morgen kan ik omvergeknald worden door een auto. Of – godbetert – door een IS-strijder. Niets te maken met mijn geschiedenis. Niettemin, voor Argenta kan een schuldsaldoverzekering blijkbaar enkel voor “perfecte” mensen, die nooit iets hebben gehad. Iemand met “antecedenten” – het woord alleen al – die het eigenlijk het meest van al kan gebruiken, daar houden ze hun handen van af…

Er is wel goed nieuws! Ik kan een herevaluatie aanvragen! Hoera! Eventjes een en ander opgezocht. Sinds begin dit jaar is de wet Partyka in voege. Een opvolgingsbureau zorgt voor een herevaluatie. Nog los van het feit dat ze maandenlang hebben stilgelegen, staan ze nu weer paraat. Ofwel bekijken ze of je toch een verzekering kan krijgen bij de verzekeringsmaatschappij (met een serieuze bijtelling), ofwel sturen ze een brief terug dat de weigering verzekeringstechnisch aanvaardbaar is. En als je te veel moet, komt er een fonds tussen vanaf een bepaald percentage. Klinkt allemaal heel schoon. Op papier. de ervaringen die je op internet vindt, zijn minder rooskleurig. Wat me niet zal tegenhouden om toch een briefje te sturen. Baat het niet… Al vrees ik dat mijn enige optie een offerte bij een andere maatschappij aanvragen. en hopen dat zij wel iets menselijker zijn.

Argenta. Uw appeltje voor de dorst? In mijn geval is het eerder Argenta, mijn appeltje voor iemand anders’ dorst…